تلخی و شیرینی‌های «فوق لیسانسه‌ها» در فصل سوم

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۶ قسمت از نیمه اول سریال طنز «فوق لیسانسه‌ها» به کارگردانی سروش صحت روی آنتن رفته است و حالا این مجموعه کم‌کم به قسمت‌های پایانی نزدیک می‌شود. قرار است ادامه «فوق لیسانسه‌ها» پس از پایان سریال‌های نوروز ۹۹ و پیش از ماه رمضان، در ۲۰ قسمت پخش شود، وقفه‌ای که شاید چندان به نفع «فوق لیسانسه‌ها» نباشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به بهانه نزدیک شدن به پایان نیمه اول، درباره نقاط ضعف و قوت فصل سوم این مجموعه نوشته‌ایم.

بیشتربخوانید : بامزه و منتقد مثل «فوق لیسانسه‌ها»

همچنان بامزه

«فوق لیسانسه‌ها» کمدی است و طبیعتا اولین توقعی که از آن داریم این است که مخاطب را بخنداند و نسبت به دو فصل قبلی، بار طنزش کم نشده باشد. فصل سوم «لیسانسه‌ها» از این نظر، توقع مخاطب را برآورده کرده و همچنان در خنده گرفتن از تماشاگر، آن هم نه به هر قیمتی، موفق است. نقد اجتماعی که پشت شوخی‌هاست، کنایه‌ها و ارجاعات بامزه به بعضی برنامه‌های تلویزیون و حتی رادیو، همچنان در فصل سوم ادامه دارد و حتی بیشتر شده. برنامه «تقویم تاریخ» یکی از برنامه‌های خاطره‌انگیز رادیو است که در بعضی از سکانس‌های سریال اشاره بامزه‌ای به آن شده است. روی هم رفته اگر بخواهیم درباره وجه کمدی سریال قضاوت کنیم باید بگوییم شوخی‌ها در این فصل نیز خوب از آب درآمده است.

اثر مثبت تخیل و فانتزی

یکی دیگر از جذابیت‌های فصل سوم، فانتزی‌ها و صحنه‌های تخیلی سریال است که نسبت به فصل گذشته بیشتر شده. مثلاً در قسمت شانزدهم که یک شنبه‌شب پخش شد، دیدیم که شخصیت ‌«مازیار» توانست از خوشحالی پرواز کند یا در یکی از قسمت‌های قبلی، «مازیار» و آن مسافر معروفش سوار یک ماشین خیالی شدند و در خیابان حرکت کردند! حضور «فرشته» همسر «محمود» در قالب روح، در قصه حفظ شده و به تازگی سروکله منشی خیالی «محمود» که گاهی فقط صدای او را می‌شنویم نیز پیدا شده است! همین وجه تخیلی و فانتزی سریال، تجربه جدیدی برای مخاطب بوده و باعث شده اتفاقات بامزه و جذابی در قصه رخ بدهد.

گروه بازیگران خوب

یکی از برگ‌های برنده سریال از همان فصل اول، حضور بازیگر توانمندی مانند هوتن شکیبا در سریال بود. شکیبا همچنان ستاره «فوق لیسانسه‌ها» است و وزنه مهمی برای سریال به حساب می‌‌آید. او پس از حضور درخشان خود در «شبی که ماه کامل شد»، بیشتر در این سریال زیر ذره‌بین قرار گرفت و به همین علت، نقش او در فصل جدید نسبت به فصل گذشته، پررنگ‌تر هم شد. دیگر بازیگران مانند کاظم سیاحی، سیاوش چراغی‌پور، بیژن بنفشه‌خواه و عزت‌ا... مهرآوران هم بازی‌های خوبی داشته و هرکدام نقش مهمی در باورپذیری روابط میان کاراکترها دارند.

یکنواختی شخصیت‌ها

با همه این‌ها نمی‌توان فصل جدید سریال «لیسانسه‌ها» را کامل و بی‌نقص دانست. یکی از ضعف‌های مهم این فصل، یکنواختی شخصیت‌هاست که باعث شده آن‌ها به دام تکرار بیفتند. اگرچه که سه کاراکتر اصلی یعنی «حبیب»، «مسعود» و «مازیار» به مقطع کارشناسی ارشد رسیده‌اند، اما شرایط زندگی آن‌ها و ویژگی‌های شخصیتی‌شان نسبت به گذشته هیچ تغییر و تحول یا پیشرفتی نکرده‌ و هیچ کدام نکته جدیدی برای مخاطب نداشته‌اند. کمی تغییر در وضعیت شخصیت‌ها می‌توانست اتفاقات جدید و جذابی در قصه خلق کند. شخصیت «مازیار» در پایان فصل گذشته با «شادی» ازدواج کرد و مثلا همین اتفاق می‌توانست سرآغاز ماجراهایی جدید شود اما عجیب است که در ادامه قصه می‌بینیم او دوباره مجرد است و قصه ازدواجش با «شادی» از ابتدا شروع شده است.

ریتم کند و کم‌اتفاق

قصه «فوق لیسانسه‌ها» کند و کم‌اتفاق جلو می‌رود. در قسمت‌های ابتدایی که ماجرای دستگیری زورگیر، چالش‌هایی برای «حبیب» و اطرافیانش ایجاد کرده بود، این ضعف کمتر به چشم می‌آمد، اما وقتی این ماجرا تقریبا به سرانجام رسید و اتفاقات پیرو آن مانند سلفی گرفتن با «حبیب» دیگر بامزگی اولیه خود را نداشت، دست «فوق لیسانسه‌ها» از نظر قصه، بیشتر خالی به نظر می‌رسد. به همین علت جنبه سرگرم‌کنندگی سریال، کمی کمرنگ شده و حتی گاهی حوصله مخاطب را سر می‌برد. گرچه گفتیم که بار کمدی «فوق لیسانسه‌ها» کم نشده اما خنداندن مخاطب، نمی‌تواند جای سرگرم‌کننده بودن سریال را بگیرد.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/

فصل سوم سریال «لیسانسه‌ها» چه نقاط قوت و ضعفی دارد؟

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: فوق لیسانسه ها سریال شبکه سه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۹۷۸۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمارسازی فروش به نفع سینمای مستند نیست/ نشانی غلط ندهیم

مرتضی پایه‌شناس مستندساز با اشاره به گسترش فعالیت پلتفرم‌ها در سال‌های اخیر و افزایش فضای نمایشی برای سینمای مستند به خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه نسبت به گذشته، شاهد افزایش فضاهای نمایشی برای سینمای مستند هستیم. همه نهادهای تولید کننده فیلم مستند، مهمترین‌شان مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، باید به این موضوع فکر کنند که گسترش و وسعت بخشیدن به سینمای مستند، تنها به معنی رکوردزدن در تولید فیلم یا اهتمام برای رونق بخشیدن در این بخش نیست. افزایش بسترهای نمایش این آثار مهمترین هدفی است که هر نهاد و موسسه تولید فیلم مستند باید دنبال کند.

کارگردان مستند «چوب» ادامه داد: پلتفرم‌ها، شبکه‌های تلویزیونی، گروه «هنر و تجربه» و پاتوق‌های نمایش در جای جای ایران، بستری فراهم کرده‌اند که سینمای مستند ایران بهتر و بیشتر دیده شود. اما این، همه ماجرا نیست. متاسفانه معیارهایی در اکران آثار مستند حاکم است که برگرفته از سینمای داستانی است. فیلم پرفروش و فیلم پرمخاطب در سینمای مستند، جایگاهی مانند سینمای داستانی ندارند. مخاطب برای مستندساز مهم است، اما لزوما این مخاطب میلیونی و انبوه نیست. اصلا جایگاه سینمای مستند این نیست که برای پسند مخاطبش، شبیه معیارهای رایج روز شود. سینمای مستند، نمایش واقعیت است، پیشروست، بیان بخشی از حقیقت هر پدیده و نمایش عریان مسایل بشری هدف این سینماست. لزوما هر فیلم، مخاطب یکسان ندارد و اغلب آثار مستند با هدف سرگرم کنندگی صرف ساخته نمی‌شوند.

کارگردان «وطن دوستی» ادامه داد: جوسازی برای فیلم‌ها و پلتفرم‌ها بر اساس فروششان، از دل مناسبات و ارزش‌های سینمای داستانی می‌آید که ساز و کارش با سینمای مستند فرق دارد. آن معیارها وقتی به سینمایی ورود می‌کند که ذاتش اندیشه ورزی و نگاه هنرمندانه به پدیده ها است، نه تنها باعث رونق سینمای مستند نمی‌شود که مایه ناامیدی مستندسازان است.

پایه‌شناس یادآور شد: برای همه ما فیلمسازها، مخاطب مهم و انگیزه‌بخش است، وضعیت و تعداد مخاطب در سینمای مستند نیاز به تحلیل دارد. مستندی ممکن است برای دانشجویان جذاب باشد، ممکن است مخاطبش جامعه پزشکی باشد یا قشر دانشگاهی را جذب کند و مواردی از این دست. تصمیم گرفتن درباره جامعه مخاطبان سینمای مستند، ساده نیست.

پایه‌شناس در پایان عنوان کرد: به عنوان سینماگری که بیش از ۲ دهه در این حوزه فعالیت کرده، مثل همه هم‌صنفانم از رونق تولید و نمایش آثار مستند، استقبال می‌کنم. مشکلات معیشتی و امنیت شغلی، بخشی از همکارانم را دچار بحران‌های جدی و دوری از حرفه محبوبشان کرده است. متوجهم که توجیه بخشی از مدیران سینمایی، برای توجه به تولید این است که مشکلات معیشتی کمرنگ شود اما فراموش نکنیم که بهترین فیلم‌های مستند اگر دیده نشوند، تاثیری روی جامعه مخاطبانشان ندارند. امیدوارم با گسترش فضاهای نمایش سینمای مستند، مخاطب واقعی این آثار پیوند لازم در زمان مناسب را با این آثار برقرار کند و معادلات تولید، تبلیغات و اکران، برای فیلم مستند عادلانه و حرفه‌ای باشد.

مرتضی پایه‌شناس کارگردان و تدوینگر، مستندهای «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه»، «جایی که زندگی می‌کنیم»، «ملاقات پشت دیوار اشرف»، مجموعه مستند «هم مسیر» و ... را در کارنامه دارد.

کد خبر 6100356 آروین موذن زاده